Pagina 1 / 1
Een warme augustusdag in 1861 markeerde het begin van het leven van Achille Laugé, een kunstenaar wiens talent en toewijding hem tot een belangrijke exponent van het pointillisme in Frankrijk zouden maken. In de glooiende heuvels van Arzens, in het hart van het departement Aude, lag het hart van een lange rij boeren die de basis vormden van Laugé's familiewortels. De jonge Laugé ontdekte zijn passie voor kunst al op jonge leeftijd en hij kreeg zijn eerste artistieke lessen toen hij nog op school zat. Met de steun van zijn leraren vervolgde hij zijn weg en in 1876 begon hij te studeren aan de beroemde École des Beaux-Arts in Toulouse. Deze plek van artistieke genialiteit werd het decor voor zijn ontmoeting met Antoine Bourdelle, Henri Marre en Henri Martin, mannen wiens invloed en vriendschap zijn carrière vorm zouden geven. Te midden van deze creatieve ontwikkeling worstelde Laugé echter met een parallel streven om een opleiding tot apotheker te volgen. Maar de schilderkunst riep en de jonge kunstenaar besloot al snel om die roep te beantwoorden.
In 1881 verliet Laugé Toulouse en ging op weg naar de lichtstad Parijs. Hier werd hij leerling van Alexandre Cabanel en later van Jean Paul Laurens aan de plaatselijke École des Beaux-Arts. Via zijn vriend Bourdelle ontmoette hij Aristide Maillol, een kunstenaar met wie hij al snel een atelier zou delen in de Rue de Sèvres. De afbeeldingen van hun samenwerking en artistieke interacties zijn levend gebleven in kunstdrukken die hun plaats hebben gevonden in talrijke collecties. Het jaar 1891 markeerde een ander belangrijk keerpunt in Laugé's leven toen hij trouwde met Marie Agnès Boyer. Samen verwelkomden ze vier kinderen in hun wereld: Pierre, Juliette, Jeanne en Julien. Te midden van dit gezinsgeluk boekte Laugé ook professionele vooruitgang. Als lid van de Société des Artistes Indépendants, een groep kunstenaars die waren afgewezen door de Académie royale de peinture et de sculpture, nam hij deel aan de eerste tentoonstellingen en kreeg hij lovende kritieken.
Maar zoals aan elk groot verhaal kwam ook aan dat van Achille Laugé een einde. Op 2 juni 1944 sloot hij voorgoed zijn ogen in Cailhau, de plek die hem zo vertrouwd was. Zijn werken leven echter voort, zorgvuldig gereproduceerd in kunstdrukken die zijn indrukwekkende talent en meesterschap in pointillisme benadrukken. Achille Laugé mag ons dan verlaten hebben, door zijn kunst blijft hij een onvergetelijke aanwezigheid in de geschiedenis van de Franse schilderkunst.
Een warme augustusdag in 1861 markeerde het begin van het leven van Achille Laugé, een kunstenaar wiens talent en toewijding hem tot een belangrijke exponent van het pointillisme in Frankrijk zouden maken. In de glooiende heuvels van Arzens, in het hart van het departement Aude, lag het hart van een lange rij boeren die de basis vormden van Laugé's familiewortels. De jonge Laugé ontdekte zijn passie voor kunst al op jonge leeftijd en hij kreeg zijn eerste artistieke lessen toen hij nog op school zat. Met de steun van zijn leraren vervolgde hij zijn weg en in 1876 begon hij te studeren aan de beroemde École des Beaux-Arts in Toulouse. Deze plek van artistieke genialiteit werd het decor voor zijn ontmoeting met Antoine Bourdelle, Henri Marre en Henri Martin, mannen wiens invloed en vriendschap zijn carrière vorm zouden geven. Te midden van deze creatieve ontwikkeling worstelde Laugé echter met een parallel streven om een opleiding tot apotheker te volgen. Maar de schilderkunst riep en de jonge kunstenaar besloot al snel om die roep te beantwoorden.
In 1881 verliet Laugé Toulouse en ging op weg naar de lichtstad Parijs. Hier werd hij leerling van Alexandre Cabanel en later van Jean Paul Laurens aan de plaatselijke École des Beaux-Arts. Via zijn vriend Bourdelle ontmoette hij Aristide Maillol, een kunstenaar met wie hij al snel een atelier zou delen in de Rue de Sèvres. De afbeeldingen van hun samenwerking en artistieke interacties zijn levend gebleven in kunstdrukken die hun plaats hebben gevonden in talrijke collecties. Het jaar 1891 markeerde een ander belangrijk keerpunt in Laugé's leven toen hij trouwde met Marie Agnès Boyer. Samen verwelkomden ze vier kinderen in hun wereld: Pierre, Juliette, Jeanne en Julien. Te midden van dit gezinsgeluk boekte Laugé ook professionele vooruitgang. Als lid van de Société des Artistes Indépendants, een groep kunstenaars die waren afgewezen door de Académie royale de peinture et de sculpture, nam hij deel aan de eerste tentoonstellingen en kreeg hij lovende kritieken.
Maar zoals aan elk groot verhaal kwam ook aan dat van Achille Laugé een einde. Op 2 juni 1944 sloot hij voorgoed zijn ogen in Cailhau, de plek die hem zo vertrouwd was. Zijn werken leven echter voort, zorgvuldig gereproduceerd in kunstdrukken die zijn indrukwekkende talent en meesterschap in pointillisme benadrukken. Achille Laugé mag ons dan verlaten hebben, door zijn kunst blijft hij een onvergetelijke aanwezigheid in de geschiedenis van de Franse schilderkunst.