Maria Anna Angelica Catharina Kauffmann, beter bekend als Angelika Kauffmann, werd geboren in Chur, Zwitserland. Haar vader Johann Kauffmann was portret- en frescoschilder, en het gezin verhuisde al snel naar Como, waar zich de belangrijkste klanten van haar vader bevonden, die later de hare zouden worden. Het meisje werd al vroeg als wonderkind beschouwd en kreeg les in schilderen, muziek en talen. Op 12-jarige leeftijd schilderde ze haar eerste zelfportret en al met al bracht ze een jeugd door omringd door rijkdom en pracht.
Na de dood van haar moeder woonde ze met haar vader in Vorarlberg, waar ze de opdracht kreeg de kerk opnieuw in te richten nadat deze was afgebrand. Naar het voorbeeld van de Italiaanse kunstenaar Giovanni Battista Piazzetta schilderde ze apostelfiguren, dit zouden haar enige muurschilderingen blijven. In opdracht maakte zij portretten van bisschoppen, graven en gewone burgers, waarmee zij haar studie van de antieke en renaissancekunst in Italië financierde. In Florence behaalde ze een diploma van de Accademia del disegno (Eng. Tekenacademie). Ze werd beroemd door haar portret van Johann Winckelmann, grondlegger van de wetenschappelijke archeologie en kunstgeschiedenis. Ze schilderde portretten van andere beroemdheden, waaronder die van de acteur David Garrick en de invloedrijkste Engelse schilder van de 18e eeuw, Sir Joshua Reynolds. In 1767 viel ze voor een huwelijkszwendelaar die er met al haar bezittingen vandoor ging - het huwelijk werd later ongeldig verklaard. Kauffmann was een van de weinige vrouwen die door de koning tot stichtend lid van de Koninklijke Academie werden benoemd. Haar vader huwelijkte haar uit aan de Italiaanse neoklassieke schilder Antonio Zucchi, die ook haar beschermheer werd en met wie ze naar Rome verhuisde. Daar verkeerde ze in het gezelschap van kunstenaars, kroonprinsen en aristocraten en ontmoette ze zelfs Johann Wolfgang von Goethe, voor wiens "Iphigenie" ze illustraties maakte. In 1792 schilderde ze haar beroemdste werk, "Zelfportret op het kruispunt van muziek en schilderkunst", waarna ze zich voornamelijk toelegde op religieuze thema's.
Ze stierf in Rome, en ter ere van haar werd een borstbeeld opgericht in het Pantheon. De Italiaanse beeldhouwer en meest bewonderde kunstenaar van het classicisme, Antonio Canova, organiseerde een pompeuze begrafenisstoet voor haar dood, en jaren later verschenen er biografieën. Daarna volgde een portret van haar op het briefje van honderd shilling, een stempel van een van haar schilderijen in Liechtenstein en werd het Angelika Kauffmann Museum opgericht in haar geadopteerde woonplaats Vorarlberg. Kauffmann zal altijd een belangrijke positie in de kunstwereld behouden vanwege haar portretten en historiestukken in rococo- en classicistische stijl en vanwege haar voortreffelijke rol als vrouw in de kunst in een door mannen gedomineerde wereld.
Maria Anna Angelica Catharina Kauffmann, beter bekend als Angelika Kauffmann, werd geboren in Chur, Zwitserland. Haar vader Johann Kauffmann was portret- en frescoschilder, en het gezin verhuisde al snel naar Como, waar zich de belangrijkste klanten van haar vader bevonden, die later de hare zouden worden. Het meisje werd al vroeg als wonderkind beschouwd en kreeg les in schilderen, muziek en talen. Op 12-jarige leeftijd schilderde ze haar eerste zelfportret en al met al bracht ze een jeugd door omringd door rijkdom en pracht.
Na de dood van haar moeder woonde ze met haar vader in Vorarlberg, waar ze de opdracht kreeg de kerk opnieuw in te richten nadat deze was afgebrand. Naar het voorbeeld van de Italiaanse kunstenaar Giovanni Battista Piazzetta schilderde ze apostelfiguren, dit zouden haar enige muurschilderingen blijven. In opdracht maakte zij portretten van bisschoppen, graven en gewone burgers, waarmee zij haar studie van de antieke en renaissancekunst in Italië financierde. In Florence behaalde ze een diploma van de Accademia del disegno (Eng. Tekenacademie). Ze werd beroemd door haar portret van Johann Winckelmann, grondlegger van de wetenschappelijke archeologie en kunstgeschiedenis. Ze schilderde portretten van andere beroemdheden, waaronder die van de acteur David Garrick en de invloedrijkste Engelse schilder van de 18e eeuw, Sir Joshua Reynolds. In 1767 viel ze voor een huwelijkszwendelaar die er met al haar bezittingen vandoor ging - het huwelijk werd later ongeldig verklaard. Kauffmann was een van de weinige vrouwen die door de koning tot stichtend lid van de Koninklijke Academie werden benoemd. Haar vader huwelijkte haar uit aan de Italiaanse neoklassieke schilder Antonio Zucchi, die ook haar beschermheer werd en met wie ze naar Rome verhuisde. Daar verkeerde ze in het gezelschap van kunstenaars, kroonprinsen en aristocraten en ontmoette ze zelfs Johann Wolfgang von Goethe, voor wiens "Iphigenie" ze illustraties maakte. In 1792 schilderde ze haar beroemdste werk, "Zelfportret op het kruispunt van muziek en schilderkunst", waarna ze zich voornamelijk toelegde op religieuze thema's.
Ze stierf in Rome, en ter ere van haar werd een borstbeeld opgericht in het Pantheon. De Italiaanse beeldhouwer en meest bewonderde kunstenaar van het classicisme, Antonio Canova, organiseerde een pompeuze begrafenisstoet voor haar dood, en jaren later verschenen er biografieën. Daarna volgde een portret van haar op het briefje van honderd shilling, een stempel van een van haar schilderijen in Liechtenstein en werd het Angelika Kauffmann Museum opgericht in haar geadopteerde woonplaats Vorarlberg. Kauffmann zal altijd een belangrijke positie in de kunstwereld behouden vanwege haar portretten en historiestukken in rococo- en classicistische stijl en vanwege haar voortreffelijke rol als vrouw in de kunst in een door mannen gedomineerde wereld.
Pagina 1 / 3