Annibale Carracci's leven leek voorbestemd. Als zoon van een kleermaker zou ook hij dit vak leren. Zijn neef veranderde dit pad en liet Annibale de wereld van de schilderkunst zien. In navolging van Rafaël en Tintoretto vonden de jonge mannen toegang tot kunst en cultuur. Samen met Annibale's broer Agostino kwamen drie getalenteerde kunstenaars samen die de Italiaanse kunstontwikkeling fundamenteel veranderden. Vooral Annibale toonde grote artistieke vaardigheden. Annibale, geboren in Bologna, had een opleiding die hij had verdiept door middel van studiereizen. Daarnaast was er een zekere luchthartigheid, die zijn verlegenheid om de grote meesters na te bootsen wegnam. Zo bereikte Annibale schilderijen die zeer gerespecteerd werden en de kunstenaar een landelijke reputatie bezorgden.
Een van de meest populaire schilderijen in de Italiaanse kunstgeschiedenis is de Boneneter. Met dit werk creëerde Annibale Carracci de eerste genreschilderkunst. Het uitbeelden van een alledaags tafereel zonder groteske veranderingen was tot op dat moment niet gebruikelijk. De afbeeldingen van de gewone mensen waren niet gewenst door de klanten en vertegenwoordigden geen waarde voor de kijker. De jonge Annibale toonde een onconventionele wil om te innoveren en toonde een verfrissend gebrek aan respect voor de status quo. Met de introductie van genreschilderijen wordt Carracci beschouwd als een pionier in de Italiaanse kunstgeschiedenis.
Annibale was niet alleen een provocateur. Samen met zijn broer en neef wijdden de kunstenaars zich aan de verbeelding van religieuze opdrachtwerken. Op dezelfde manier wijdde Annibale zich aan het schilderen van landschappen. Edele composities en een expressieve kleurstelling waren kenmerkend voor de werken. Op reis had Annibale de werken van Michelangelo Buonarroti en Raphael bekeken en deze plafondontwerpen als model genomen. Vooral de fresco's van de Sixtijnse Kapel vormden de basis voor de ontwerpen van Carracci. In 1595 werd de kunstenaar naar Rome geroepen en begon hij het paleis van kardinaal Farnese te versieren. Het werk duurde acht jaar. Volgens een legende raakte de kunstenaar na afloop in een grote crisis. Hoewel de fresco's hem de hoogste erkenning brachten, was de beloning te verwaarlozen. Zo weinig als de Annibale leed aan melancholie en nooit herstelde.
Annibale Carracci's leven leek voorbestemd. Als zoon van een kleermaker zou ook hij dit vak leren. Zijn neef veranderde dit pad en liet Annibale de wereld van de schilderkunst zien. In navolging van Rafaël en Tintoretto vonden de jonge mannen toegang tot kunst en cultuur. Samen met Annibale's broer Agostino kwamen drie getalenteerde kunstenaars samen die de Italiaanse kunstontwikkeling fundamenteel veranderden. Vooral Annibale toonde grote artistieke vaardigheden. Annibale, geboren in Bologna, had een opleiding die hij had verdiept door middel van studiereizen. Daarnaast was er een zekere luchthartigheid, die zijn verlegenheid om de grote meesters na te bootsen wegnam. Zo bereikte Annibale schilderijen die zeer gerespecteerd werden en de kunstenaar een landelijke reputatie bezorgden.
Een van de meest populaire schilderijen in de Italiaanse kunstgeschiedenis is de Boneneter. Met dit werk creëerde Annibale Carracci de eerste genreschilderkunst. Het uitbeelden van een alledaags tafereel zonder groteske veranderingen was tot op dat moment niet gebruikelijk. De afbeeldingen van de gewone mensen waren niet gewenst door de klanten en vertegenwoordigden geen waarde voor de kijker. De jonge Annibale toonde een onconventionele wil om te innoveren en toonde een verfrissend gebrek aan respect voor de status quo. Met de introductie van genreschilderijen wordt Carracci beschouwd als een pionier in de Italiaanse kunstgeschiedenis.
Annibale was niet alleen een provocateur. Samen met zijn broer en neef wijdden de kunstenaars zich aan de verbeelding van religieuze opdrachtwerken. Op dezelfde manier wijdde Annibale zich aan het schilderen van landschappen. Edele composities en een expressieve kleurstelling waren kenmerkend voor de werken. Op reis had Annibale de werken van Michelangelo Buonarroti en Raphael bekeken en deze plafondontwerpen als model genomen. Vooral de fresco's van de Sixtijnse Kapel vormden de basis voor de ontwerpen van Carracci. In 1595 werd de kunstenaar naar Rome geroepen en begon hij het paleis van kardinaal Farnese te versieren. Het werk duurde acht jaar. Volgens een legende raakte de kunstenaar na afloop in een grote crisis. Hoewel de fresco's hem de hoogste erkenning brachten, was de beloning te verwaarlozen. Zo weinig als de Annibale leed aan melancholie en nooit herstelde.
Pagina 1 / 6