De schilder Anselm Feuerbach (1829-1880) was een van de belangrijkste Duitse schilders in de tweede helft van de 19e eeuw. Tijdens zijn leven werd zijn kunst weinig opgemerkt. Latere generaties ontdekten pas het grote belang van de Duitse kunstenaar. Anselm Feuerbach was de zoon van de archeoloog Joseph Anselm Feuerbach en kleinzoon van de rechtsgeleerde Paul Johann Anselm Ritter von Feuerbach. Hij werd geboren in Speyer op 12 september 1829. Hij verloor zijn moeder toen hij nog een kind was en groeide op bij zijn grootouders in Ansbach. Nadat zijn vader met de schrijfster Henriette Heydenreich was getrouwd, keerde Feuerbach terug naar zijn ouderlijk huis. Hij bezocht het gymnasium in Freiburg en kreeg zijn eerste tekenlessen van een anatoom aan de Albert Ludwig Universiteit. Henriette Feuerbach oefende grote invloed uit op de schilder en moedigde hem actief aan. Hij verliet het Gymnasium voortijdig en ging naar Düsseldorf om aan de kunstacademie te studeren. Zijn leraren waren Johann Wilhelm Schirmer, Wilhelm von Schadow en Karl Ferdinand Sohn. Feuerbach onderhield ook contacten met de romantische historieschilder Alfred Rethel.
Later verhuisde Anselm Feuerbach naar München. Daar werd hij sterk beïnvloed door de kunstenaar Carl Rahl uit Oostenrijk. Zijn jaren van omzwervingen brachten hem in 1850 naar Antwerpen, waar hij studeerde bij het Belgische KUNSTENAARSPLAN2. In 1851 ging hij naar Parijs, wijdde zich aan de meesters van de moderne kunst, en werkte in het atelier van Thomas Couture. Tijdens zijn verblijf in Parijs schilderde hij "De dood van Pietro Aretino", een van zijn beroemdste werken. Het schilderij verraadt duidelijk de invloed van Couture en Feuerbachs beginnende belangstelling voor de Venetiaanse stijl. Deskundigen zijn het er niet over eens of hij contact heeft gehad met Édouard Manet in Parijs. Het wordt als zeker beschouwd dat hij werken van Eugene Delacroix, Gustave Courbet en Pierre Etienne Theodore Rousseau heeft bestudeerd. Na de dood van zijn vader verhuisde Anselm Feuerbach naar Heidelberg. Van hieruit ondernam hij een studiereis naar Italië samen met Joseph Victor von Scheffel. In Venetië schilderde hij een kopie van Titiaan's "Assumptie." In Rome had Feuerbach een hartstochtelijke verhouding met zijn model Anna Risi, alias Nanna, die ook een gewaardeerde muze voor hem was. Het was ook hier dat hij zijn latere biograaf Julius Allgeyern ontmoette.
Graaf von Schack verwierf elf van zijn schilderijen en was een tijdlang een mecenas van de kunstenaar. Feuerbach kreeg een hoogleraarschap in Wenen. Met zijn idiosyncratische classicistisch-romantische schilderstijl had hij in die tijd echter slechts matig succes. In de laatste jaren van zijn leven leed hij aan gezondheidsproblemen en ondernam hij vele reizen. Oorspronkelijk schilderde hij het monumentale schilderij "Titanensturz" (Val van de Titanen) voor het nieuw ontworpen auditorium van de Weense Kunstacademie. Er ontstond echter een geschil met de architect Theophil Hansen en Feuerbach voltooide het werk uiteindelijk in ballingschap in Italië. Op 4 januari 1880 overleed Anselm Feuerbach in Venetië. Zijn stiefmoeder zorgde voor zijn nalatenschap en droeg zo in belangrijke mate bij tot de grote postume roem van de jong gestorven kunstenaar.
De schilder Anselm Feuerbach (1829-1880) was een van de belangrijkste Duitse schilders in de tweede helft van de 19e eeuw. Tijdens zijn leven werd zijn kunst weinig opgemerkt. Latere generaties ontdekten pas het grote belang van de Duitse kunstenaar. Anselm Feuerbach was de zoon van de archeoloog Joseph Anselm Feuerbach en kleinzoon van de rechtsgeleerde Paul Johann Anselm Ritter von Feuerbach. Hij werd geboren in Speyer op 12 september 1829. Hij verloor zijn moeder toen hij nog een kind was en groeide op bij zijn grootouders in Ansbach. Nadat zijn vader met de schrijfster Henriette Heydenreich was getrouwd, keerde Feuerbach terug naar zijn ouderlijk huis. Hij bezocht het gymnasium in Freiburg en kreeg zijn eerste tekenlessen van een anatoom aan de Albert Ludwig Universiteit. Henriette Feuerbach oefende grote invloed uit op de schilder en moedigde hem actief aan. Hij verliet het Gymnasium voortijdig en ging naar Düsseldorf om aan de kunstacademie te studeren. Zijn leraren waren Johann Wilhelm Schirmer, Wilhelm von Schadow en Karl Ferdinand Sohn. Feuerbach onderhield ook contacten met de romantische historieschilder Alfred Rethel.
Later verhuisde Anselm Feuerbach naar München. Daar werd hij sterk beïnvloed door de kunstenaar Carl Rahl uit Oostenrijk. Zijn jaren van omzwervingen brachten hem in 1850 naar Antwerpen, waar hij studeerde bij het Belgische KUNSTENAARSPLAN2. In 1851 ging hij naar Parijs, wijdde zich aan de meesters van de moderne kunst, en werkte in het atelier van Thomas Couture. Tijdens zijn verblijf in Parijs schilderde hij "De dood van Pietro Aretino", een van zijn beroemdste werken. Het schilderij verraadt duidelijk de invloed van Couture en Feuerbachs beginnende belangstelling voor de Venetiaanse stijl. Deskundigen zijn het er niet over eens of hij contact heeft gehad met Édouard Manet in Parijs. Het wordt als zeker beschouwd dat hij werken van Eugene Delacroix, Gustave Courbet en Pierre Etienne Theodore Rousseau heeft bestudeerd. Na de dood van zijn vader verhuisde Anselm Feuerbach naar Heidelberg. Van hieruit ondernam hij een studiereis naar Italië samen met Joseph Victor von Scheffel. In Venetië schilderde hij een kopie van Titiaan's "Assumptie." In Rome had Feuerbach een hartstochtelijke verhouding met zijn model Anna Risi, alias Nanna, die ook een gewaardeerde muze voor hem was. Het was ook hier dat hij zijn latere biograaf Julius Allgeyern ontmoette.
Graaf von Schack verwierf elf van zijn schilderijen en was een tijdlang een mecenas van de kunstenaar. Feuerbach kreeg een hoogleraarschap in Wenen. Met zijn idiosyncratische classicistisch-romantische schilderstijl had hij in die tijd echter slechts matig succes. In de laatste jaren van zijn leven leed hij aan gezondheidsproblemen en ondernam hij vele reizen. Oorspronkelijk schilderde hij het monumentale schilderij "Titanensturz" (Val van de Titanen) voor het nieuw ontworpen auditorium van de Weense Kunstacademie. Er ontstond echter een geschil met de architect Theophil Hansen en Feuerbach voltooide het werk uiteindelijk in ballingschap in Italië. Op 4 januari 1880 overleed Anselm Feuerbach in Venetië. Zijn stiefmoeder zorgde voor zijn nalatenschap en droeg zo in belangrijke mate bij tot de grote postume roem van de jong gestorven kunstenaar.
Pagina 1 / 1