De schilder en tekenaar Copley Anthony Vandyke Fielding (1787-1855) wordt beschouwd als een icoon van de aquarelverf. Copley Fielding was van jongs af aan gefascineerd door de schilderkunst. Geen wonder, want zijn vader Nathan Theodore Fielding was een drukbezette portretschilder in West Yorkshire. De familie van kunstenaars bracht vijf zonen voort, waaronder Theodore Henry Adolphus, Thales en Newton Smith Fielding en Antony Vandyke Copley, die allen in de voetsporen van hun vader traden en schilder werden. Samen met zijn oudere broer Nathan Theodore, die naam had gemaakt als graveur, schilder en auteur, werd Antony Vandyke Copley wereldberoemd als protagonist van de Britse aquarellen.
In 1804 richtten naast Copley Fielding ook talrijke gerenommeerde Britse kunstenaars zoals John en Cornelius Varley, Robert Hills, Francis Nicholson, Nicholas Pocock, Samuel Shelley en William Henry Pyne , alsmede William Sawrey Gilpin de Society of Painters in Water Colours op, om de eenvoudige reden dat zij eenvoudigweg niet genoeg werden gewaardeerd door de Britse Royal Academy of Arts. Tentoonstellingen in de academiezaal van het Londense Burlington House waren grotendeels gewijd aan hedendaagse olieverfschilderijen - aquarelschilderijen kregen waarschijnlijk niet de ruimte die ze verdienden. Copley Anthony Vandyke Fielding was voorzitter van de vereniging die de belangen van alle Britse kunstenaars vertegenwoordigde die van 1831 tot zijn dood in 1855 liever met aquarellen werkten. Het kantoor was een uitdrukking van zijn belang: Copley Fielding was nu de meest gerenommeerde vertegenwoordiger van Groot-Brittannië op het gebied van aquarellen. Copley Fielding zag het doel van zijn presidentschap enerzijds in de popularisering van de aquarellen. Samen met collega's van kunstenaars zoals William Henry Hunt, Nathan Theodore0, Nathan Theodore1 of Nathan Theodore2 behartigde hij de belangen van het aquarelleren in zeer praktische lescursussen, gespreksavonden en tentoonstellingen voor experts en voor ambitieuze geïnteresseerden. Aan de andere kant was de organisatie van de tentoonstellingen van de vereniging vaak vol problemen: De grote waardering van het publiek, die tot uiting kwam in een groeiend inkomen en winst, werd gecompenseerd door een extreem slechte huishouding. Daarnaast waren er nog andere economische onzekerheden, zoals de oorlog tegen Frankrijk, waardoor het aantal bezoekers steeds verder daalde. Daarom moest de Watercolour Society eerst worden geliquideerd. Maar in 1812 werd het Genootschap opnieuw opgericht als het Genootschap van Schilders in Olie en Waterverf. Onder het voorzitterschap van Copley Fielding werden nu ook olieverfschilderijen toegestaan. Vandaag de dag is er een opvolger in Londen.
Naast zijn taken bij de Watercolour Society was Copley Anthony Vandyke Fielding enorm productief. Indrukwekkende motieven in zijn schilderijen waren landschappen en talrijke maritieme voorstellingen. Beroemd zijn zijn afbeeldingen van berglandschappen in Schotland, Noord-Engeland en Wales. Daarnaast zijn er motieven uit Italië, die Fielding maakte op basis van schetsen van anderen. Fielding's schilderijen met zeemotieven worden door deskundigen als vrijwel uniek beschouwd: de Britse schrijver, schilder en kunsthistoricus John Ruskin raast over de weergave van "verblindende vrijheid" en donderende zeekrachten in Fielding's aquarellen en enkele late olieverfschilderijen. Copley Fielding wordt beschouwd als een Britse schilder die bijzonder briljant is met elegante en smaakvolle voorstellingen en groot vakmanschap.
De schilder en tekenaar Copley Anthony Vandyke Fielding (1787-1855) wordt beschouwd als een icoon van de aquarelverf. Copley Fielding was van jongs af aan gefascineerd door de schilderkunst. Geen wonder, want zijn vader Nathan Theodore Fielding was een drukbezette portretschilder in West Yorkshire. De familie van kunstenaars bracht vijf zonen voort, waaronder Theodore Henry Adolphus, Thales en Newton Smith Fielding en Antony Vandyke Copley, die allen in de voetsporen van hun vader traden en schilder werden. Samen met zijn oudere broer Nathan Theodore, die naam had gemaakt als graveur, schilder en auteur, werd Antony Vandyke Copley wereldberoemd als protagonist van de Britse aquarellen.
In 1804 richtten naast Copley Fielding ook talrijke gerenommeerde Britse kunstenaars zoals John en Cornelius Varley, Robert Hills, Francis Nicholson, Nicholas Pocock, Samuel Shelley en William Henry Pyne , alsmede William Sawrey Gilpin de Society of Painters in Water Colours op, om de eenvoudige reden dat zij eenvoudigweg niet genoeg werden gewaardeerd door de Britse Royal Academy of Arts. Tentoonstellingen in de academiezaal van het Londense Burlington House waren grotendeels gewijd aan hedendaagse olieverfschilderijen - aquarelschilderijen kregen waarschijnlijk niet de ruimte die ze verdienden. Copley Anthony Vandyke Fielding was voorzitter van de vereniging die de belangen van alle Britse kunstenaars vertegenwoordigde die van 1831 tot zijn dood in 1855 liever met aquarellen werkten. Het kantoor was een uitdrukking van zijn belang: Copley Fielding was nu de meest gerenommeerde vertegenwoordiger van Groot-Brittannië op het gebied van aquarellen. Copley Fielding zag het doel van zijn presidentschap enerzijds in de popularisering van de aquarellen. Samen met collega's van kunstenaars zoals William Henry Hunt, Nathan Theodore0, Nathan Theodore1 of Nathan Theodore2 behartigde hij de belangen van het aquarelleren in zeer praktische lescursussen, gespreksavonden en tentoonstellingen voor experts en voor ambitieuze geïnteresseerden. Aan de andere kant was de organisatie van de tentoonstellingen van de vereniging vaak vol problemen: De grote waardering van het publiek, die tot uiting kwam in een groeiend inkomen en winst, werd gecompenseerd door een extreem slechte huishouding. Daarnaast waren er nog andere economische onzekerheden, zoals de oorlog tegen Frankrijk, waardoor het aantal bezoekers steeds verder daalde. Daarom moest de Watercolour Society eerst worden geliquideerd. Maar in 1812 werd het Genootschap opnieuw opgericht als het Genootschap van Schilders in Olie en Waterverf. Onder het voorzitterschap van Copley Fielding werden nu ook olieverfschilderijen toegestaan. Vandaag de dag is er een opvolger in Londen.
Naast zijn taken bij de Watercolour Society was Copley Anthony Vandyke Fielding enorm productief. Indrukwekkende motieven in zijn schilderijen waren landschappen en talrijke maritieme voorstellingen. Beroemd zijn zijn afbeeldingen van berglandschappen in Schotland, Noord-Engeland en Wales. Daarnaast zijn er motieven uit Italië, die Fielding maakte op basis van schetsen van anderen. Fielding's schilderijen met zeemotieven worden door deskundigen als vrijwel uniek beschouwd: de Britse schrijver, schilder en kunsthistoricus John Ruskin raast over de weergave van "verblindende vrijheid" en donderende zeekrachten in Fielding's aquarellen en enkele late olieverfschilderijen. Copley Fielding wordt beschouwd als een Britse schilder die bijzonder briljant is met elegante en smaakvolle voorstellingen en groot vakmanschap.
Pagina 1 / 1