De Franse kunstenaar Louis Gabriel Eugène Isabey was een vertegenwoordiger van de stijlen van de romantiek en het academisch realisme. Zijn vader Jean-Baptiste was al actief als kunstenaar, eerst als miniatuurschilder en tekenaar, later ook als portretschilder. Van hem leerde Louis Gabriel Eugène alle belangrijke technieken voor zijn latere artistieke carrière. Louis wilde eigenlijk zeeman worden. Maar zijn vader stond erop om kunst te studeren. Tijdens zijn studie richtte de ontluikende kunstenaar zich op de meesterwerken in het Louvre. In 1824 besloot hij samen met de landschapsschilder Auguste Xavier Leprince een kunstenaarsatelier te huren. Leprince stond bekend om zijn landelijke motieven. Helaas stierf hij op 27 jarige leeftijd. Na het overlijden van zijn kunstenaarscollega verhuisde Isabey naar Saint-Siméon.
In 1831 kreeg de kunstenaar een interessante opdracht. Hij zou een diplomatieke missie naar Marokko begeleiden. Hij wees dit aanbod echter af, omdat hij net terug was van een commissietocht naar Algiers. Als marineschilder legde hij in zijn schilderijen scènes van de koninklijke veldtocht in Afrika vast. De onduidelijke politieke situatie ter plaatse baarde hem zorgen en daarom besloot hij tegen een verdere reis te zijn. Zijn kunstenaarscollega en vriend Eugene Delacroix nam de opdracht over. De resulterende werken worden vandaag de dag beschouwd als klassiekers van het oriëntalisme. Ondanks deze beslissing werd Isabey's artistieke carrière gekenmerkt door succes. In hetzelfde jaar werd hij hofschilder. In 1832 was hij ook verheugd om te worden benoemd tot Ridder van het Erelegioen.
Isabey's kunst toont historische scènes en landschappen. Hij was ook enthousiast over maritieme scènes. Havens, baaien en stranden, schepen en scheepswrakken of stormachtige taferelen met donderende golven op volle zee waren het onderwerp van zijn schilderijen. Het is mogelijk dat zijn passie voor de zeevaart op deze foto's te zien is. Hij wilde immers oorspronkelijk zeeman worden. De kunst bood hem de mogelijkheid om dit enthousiasme tot onderwerp van zijn schilderijen te maken. Intense kleuren en contrasterende lichtreflecties zijn kenmerkend voor veel van zijn werken. Tijdens een reis naar Engeland bestudeerde Louis Gabriel Eugène Isabey de werken van William Turners, een van de belangrijkste Engelse kunstenaars uit de Romantiek. Isabey probeerde Turner's stijl in al zijn subtiliteiten en facetten te vangen. In de latere jaren van zijn artistieke carrière maakte hij werken van marineschilderkunst en schilderijen die vaak meer brutale historische scènes lieten zien, zoals duels, bloedbaden of berovingen. Louis Gabriel Eugène Isabey stierf in 1886 op 83-jarige leeftijd. Naast olieverfschilderijen omvatte zijn omvangrijke levenswerk ook aquarellen, tekeningen en litho's. Om de kunstenaar te eren voor zijn levenswerk is een basisschool in Montévrain naar hem vernoemd.
De Franse kunstenaar Louis Gabriel Eugène Isabey was een vertegenwoordiger van de stijlen van de romantiek en het academisch realisme. Zijn vader Jean-Baptiste was al actief als kunstenaar, eerst als miniatuurschilder en tekenaar, later ook als portretschilder. Van hem leerde Louis Gabriel Eugène alle belangrijke technieken voor zijn latere artistieke carrière. Louis wilde eigenlijk zeeman worden. Maar zijn vader stond erop om kunst te studeren. Tijdens zijn studie richtte de ontluikende kunstenaar zich op de meesterwerken in het Louvre. In 1824 besloot hij samen met de landschapsschilder Auguste Xavier Leprince een kunstenaarsatelier te huren. Leprince stond bekend om zijn landelijke motieven. Helaas stierf hij op 27 jarige leeftijd. Na het overlijden van zijn kunstenaarscollega verhuisde Isabey naar Saint-Siméon.
In 1831 kreeg de kunstenaar een interessante opdracht. Hij zou een diplomatieke missie naar Marokko begeleiden. Hij wees dit aanbod echter af, omdat hij net terug was van een commissietocht naar Algiers. Als marineschilder legde hij in zijn schilderijen scènes van de koninklijke veldtocht in Afrika vast. De onduidelijke politieke situatie ter plaatse baarde hem zorgen en daarom besloot hij tegen een verdere reis te zijn. Zijn kunstenaarscollega en vriend Eugene Delacroix nam de opdracht over. De resulterende werken worden vandaag de dag beschouwd als klassiekers van het oriëntalisme. Ondanks deze beslissing werd Isabey's artistieke carrière gekenmerkt door succes. In hetzelfde jaar werd hij hofschilder. In 1832 was hij ook verheugd om te worden benoemd tot Ridder van het Erelegioen.
Isabey's kunst toont historische scènes en landschappen. Hij was ook enthousiast over maritieme scènes. Havens, baaien en stranden, schepen en scheepswrakken of stormachtige taferelen met donderende golven op volle zee waren het onderwerp van zijn schilderijen. Het is mogelijk dat zijn passie voor de zeevaart op deze foto's te zien is. Hij wilde immers oorspronkelijk zeeman worden. De kunst bood hem de mogelijkheid om dit enthousiasme tot onderwerp van zijn schilderijen te maken. Intense kleuren en contrasterende lichtreflecties zijn kenmerkend voor veel van zijn werken. Tijdens een reis naar Engeland bestudeerde Louis Gabriel Eugène Isabey de werken van William Turners, een van de belangrijkste Engelse kunstenaars uit de Romantiek. Isabey probeerde Turner's stijl in al zijn subtiliteiten en facetten te vangen. In de latere jaren van zijn artistieke carrière maakte hij werken van marineschilderkunst en schilderijen die vaak meer brutale historische scènes lieten zien, zoals duels, bloedbaden of berovingen. Louis Gabriel Eugène Isabey stierf in 1886 op 83-jarige leeftijd. Naast olieverfschilderijen omvatte zijn omvangrijke levenswerk ook aquarellen, tekeningen en litho's. Om de kunstenaar te eren voor zijn levenswerk is een basisschool in Montévrain naar hem vernoemd.
Pagina 1 / 2