De Italiaanse schilder Francesco Solimena heeft in zijn 90 jaar van zijn leven veel bereikt. Kunstzinnig heeft hij een stevige plaats verworven in de kunstgeschiedenis als de vormende schilder van de Napolitaanse barok. Veel experts beschrijven Francesco Solimena zelfs als een van de grootste Europese schilders van zijn tijd. Solimena was ook een meester in zelfexpressie. Hij zocht contact met grote namen en mecenassen die zijn talent herkenden en hem talrijke opdrachten gaven.
Een van zijn klanten was de Franse koning Lodewijk XIV, die bekend stond als "Roi-Soleil", als "Zonnekoning", voor zijn vrijgevigheid. Het was via hem dat de schilderijen van Francesco Solimena hun weg vonden naar het enorme kasteel van Versailles. Eugen Franz, de beroemde prins van Savoie-Carignan, die opstond tot de belangrijkste generaal van de Habsburgse monarchie, bestelde ook talrijke foto's bij Solimena. In de laatste jaren van zijn leven was de al zeer oude kunstenaar vaak te gast bij Karel III, die toen koning van Napels en Sicilië was en later koning van Spanje werd. Al zijn klanten hielden van de bijzondere schilderstijl van Solimena, die de uitbundigheid van de Napolitaanse barok als een perfect expressiemiddel gebruikte. Hij beheerst de kunst om in zijn schilderijen een bijzonder effect van licht en schaduw te creëren, wat typerend werd voor zijn hele werk. Bijna alle schilderijen zijn gemaakt in zijn atelier in de stad Napels, dat hij zelden heeft verlaten. Zijn schilderijen reisden echter door heel Europa. Ze hingen niet alleen in Versailles, maar ook in het Belvedèrepaleis in Wenen en versierden de muren van talrijke adellijke paleizen in de Duitse vorstendommen. Als kunstenaar werd hij niet alleen aangetrokken door het doek, hij versierde ook talloze kerkruimtes met artistieke fresco's en onderscheidde zich als architect met de gevel van de kerk San Nicola alla Carità in Napels.
Zijn talent en harde werk maakten van Francesco Solimena een rijke man die in Napels woonde in een prachtig palazzo in de Via San Potito. Hij heeft het prestigieuze gebouw zelf ontworpen en ingericht. Maar Solimena dacht niet alleen aan zichzelf, maar zette zich ook sterk in voor de opleiding van jonge schilders. Zelf had hij zijn eerste schilderijen gemaakt in het atelier van zijn vader Angelo, waar hij een bevoorrecht uitgangspunt had voor zijn carrière. De door hem opgerichte Academie heeft zich gevestigd als centrum van het artistieke leven in Napels. De reputatie van het instituut reikte veel verder dan Napels en veel Europese kunststudenten vonden hun weg naar de rijke en fascinerende stad aan de Middellandse Zee. Sommige van haar studenten werden later zelf beroemde schilders. Vooral Sebastiano Conca en Francesco De Mura herinterpreteerden de geest van hun grote leermeester en creëerden prachtige schilderijen bij de overgang van barok naar classicisme.
De Italiaanse schilder Francesco Solimena heeft in zijn 90 jaar van zijn leven veel bereikt. Kunstzinnig heeft hij een stevige plaats verworven in de kunstgeschiedenis als de vormende schilder van de Napolitaanse barok. Veel experts beschrijven Francesco Solimena zelfs als een van de grootste Europese schilders van zijn tijd. Solimena was ook een meester in zelfexpressie. Hij zocht contact met grote namen en mecenassen die zijn talent herkenden en hem talrijke opdrachten gaven.
Een van zijn klanten was de Franse koning Lodewijk XIV, die bekend stond als "Roi-Soleil", als "Zonnekoning", voor zijn vrijgevigheid. Het was via hem dat de schilderijen van Francesco Solimena hun weg vonden naar het enorme kasteel van Versailles. Eugen Franz, de beroemde prins van Savoie-Carignan, die opstond tot de belangrijkste generaal van de Habsburgse monarchie, bestelde ook talrijke foto's bij Solimena. In de laatste jaren van zijn leven was de al zeer oude kunstenaar vaak te gast bij Karel III, die toen koning van Napels en Sicilië was en later koning van Spanje werd. Al zijn klanten hielden van de bijzondere schilderstijl van Solimena, die de uitbundigheid van de Napolitaanse barok als een perfect expressiemiddel gebruikte. Hij beheerst de kunst om in zijn schilderijen een bijzonder effect van licht en schaduw te creëren, wat typerend werd voor zijn hele werk. Bijna alle schilderijen zijn gemaakt in zijn atelier in de stad Napels, dat hij zelden heeft verlaten. Zijn schilderijen reisden echter door heel Europa. Ze hingen niet alleen in Versailles, maar ook in het Belvedèrepaleis in Wenen en versierden de muren van talrijke adellijke paleizen in de Duitse vorstendommen. Als kunstenaar werd hij niet alleen aangetrokken door het doek, hij versierde ook talloze kerkruimtes met artistieke fresco's en onderscheidde zich als architect met de gevel van de kerk San Nicola alla Carità in Napels.
Zijn talent en harde werk maakten van Francesco Solimena een rijke man die in Napels woonde in een prachtig palazzo in de Via San Potito. Hij heeft het prestigieuze gebouw zelf ontworpen en ingericht. Maar Solimena dacht niet alleen aan zichzelf, maar zette zich ook sterk in voor de opleiding van jonge schilders. Zelf had hij zijn eerste schilderijen gemaakt in het atelier van zijn vader Angelo, waar hij een bevoorrecht uitgangspunt had voor zijn carrière. De door hem opgerichte Academie heeft zich gevestigd als centrum van het artistieke leven in Napels. De reputatie van het instituut reikte veel verder dan Napels en veel Europese kunststudenten vonden hun weg naar de rijke en fascinerende stad aan de Middellandse Zee. Sommige van haar studenten werden later zelf beroemde schilders. Vooral Sebastiano Conca en Francesco De Mura herinterpreteerden de geest van hun grote leermeester en creëerden prachtige schilderijen bij de overgang van barok naar classicisme.
Pagina 1 / 2