De zeer gerespecteerde Spaanse schilder Francisco Rizi, geboren in Madrid op 9 april 1614 en tragisch overleden in het Escorial in 1685, heeft een diepgaande erfenis nagelaten. Hij was van Italiaanse afkomst en onderscheidde zich door zijn meesterlijke gebruik van kleur en vorm. Als een van de elf kinderen van de Italiaanse schilder Antonio Ricci en Gabriela Guevara werd hij geboren in de wereld van de kunst. Rizi's passie voor de beeldende kunst werd beslissend beïnvloed door het werk van zijn vader, die met Federico Zuccaro werkte in de muren van het kloosterpaleis van het Escorial.

Rizi begon zijn leertijd bij Vicente Carducho en vond al snel zijn weg naar het koninklijk hof, waar hij zijn vaardigheden demonstreerde in de decoratie van de prachtige "Gouden Zaal" van het Alcázar van Madrid. Deze taak maakte de weg vrij voor talrijke andere bijdragen aan het koninklijk hof, waaronder feest- en toneeldecoraties voor de aankomst van de koninklijke gemalin Maria Anna van Oostenrijk in Madrid. Als toneelschilder vond Rizi een podium waarop hij zijn vaardigheden in architectuur en perspectief tot volle bloei kon laten komen. De opgedane ervaring zette hij meesterlijk om in religieuze schilderijen, die in talloze kerken in Madrid en Toledo te bewonderen zijn en die hij verrijkte met indrukwekkende altaarstukken en fresco's. In het hart van de kathedraal van Toledo vereeuwigde Francisco Rizi zijn diepe verbondenheid met de kerk in een rijk scala aan kunstwerken. Officieel benoemd tot schilder van de kathedraal in juni 1653, creëerde Rizi een schat aan werken, waaronder de indrukwekkende feestversieringen voor Semana Santa. Hij werkte samen met Juan Carreño de Miranda aan de koepelfresco's van de achthoek van de kathedraal van Toledo. Rizi, die werd benoemd tot schilder van koning Filips IV, mocht vanaf 1661 in het Alcázar van Madrid wonen, waar hij werkte aan het plafond van de Spiegelzaal van het Alcázar in nauwe samenwerking met Carreño en onder toezicht van Diego Velázquez.

Ondanks periodieke problemen met het koninklijk hof bleef Rizi belangrijke opdrachten van de kerk ontvangen. Een van de artistiek belangrijkste was de decoratie van de Kapel der Wonderen in het kloosterpaleis van het Monasterio de las Descalzas Reales, die vandaag de dag nog steeds bestaat. In samenwerking met Dionisio Mantuano creëerde hij een meesterlijke combinatie van illusieschilderijen in frescotechniek en devotieschilderijen in olieverf, die een "definitieve triomf van de illusieschilderkunst" vertegenwoordigden. Zijn leerlingen waren onder andere Juan Antonio Escalante, José Antolí Inez en Antonio Palomino. Zijn leerlingen hielpen zijn kunst om de Spaanse schilderkunst na zijn dood te beïnvloeden. Een van zijn beroemdste werken is het schilderij "Het visioen van de heilige Antonius", dat wordt tentoongesteld in de koninklijke collectie in Madrid. Dit schilderij toont de heilige Antonius van Padua die het Christuskind aanschouwt en is een uitstekend voorbeeld van Rizi's vermogen om dramatische lichteffecten en fijne details te combineren. Ondanks zijn vroege dood heeft Francisco Rizi een indrukwekkende nalatenschap achtergelaten en zijn werk is nog steeds te bewonderen in musea en collecties over de hele wereld. Zijn belangrijke bijdragen aan de Spaanse kunst en zijn krachtige weergave van figuren en landschappen hebben van hem een blijvend symbool van de barok gemaakt.