Pagina 1 / 3
Georges Seurat, die een leven van slechts eenendertig jaar kreeg, koos voor een wetenschappelijke benadering van de schilderkunst, van het gebruik van kleur. Als leerling was hij al bezig met kleurentheorieën. Hoewel hij aanvankelijk werd geassocieerd met de impressionisten, waren Seurats schilderijen niet systematisch genoeg. In tegenstelling tot veel van zijn collega-schilders kon hij zich dankzij een erfenis zonder materiële zorgen aan zijn werk wijden.
Zijn methodische aard, de impressionistische collega's noemden hem "notaris", kwam tot uiting in zijn schilderijen toen hij geleidelijk aan het Pointillisme ontwikkelde. Hij plaatste afzonderlijke stippen van zuivere kleur naast elkaar op een zorgvuldige manier om de kleuren intenser te laten lijken. Van een afstand gezien gaan deze kleurstippen over in een divers geheel. Voor elk beeld was uitgebreid voorbereidend werk nodig om het effect van de kleuren te bepalen en een geheel samen te stellen.
Het beroemdste schilderij van Seurat, "Ein Sonntagnachmittag auf der Insel La Grande Jatte", kostte hem twee jaar werk, zorgvuldig punt voor punt geplaatst op het ca. 2x3 meter grote oppervlak. De cijfers lijken roerloos, onbewogen. Seurat was niet geïnteresseerd in een levensechte representatie, wat hem veel kritiek van impressionisten opleverde. De facetten van het water, het groen en de schaduwen lijken fascinerend verschillend afhankelijk van de afstand. Door zijn vroege dood door difterie is Seurat's werk hanteerbaar, maar hij gaf de impuls voor een nieuwe kunststroming.
Georges Seurat, die een leven van slechts eenendertig jaar kreeg, koos voor een wetenschappelijke benadering van de schilderkunst, van het gebruik van kleur. Als leerling was hij al bezig met kleurentheorieën. Hoewel hij aanvankelijk werd geassocieerd met de impressionisten, waren Seurats schilderijen niet systematisch genoeg. In tegenstelling tot veel van zijn collega-schilders kon hij zich dankzij een erfenis zonder materiële zorgen aan zijn werk wijden.
Zijn methodische aard, de impressionistische collega's noemden hem "notaris", kwam tot uiting in zijn schilderijen toen hij geleidelijk aan het Pointillisme ontwikkelde. Hij plaatste afzonderlijke stippen van zuivere kleur naast elkaar op een zorgvuldige manier om de kleuren intenser te laten lijken. Van een afstand gezien gaan deze kleurstippen over in een divers geheel. Voor elk beeld was uitgebreid voorbereidend werk nodig om het effect van de kleuren te bepalen en een geheel samen te stellen.
Het beroemdste schilderij van Seurat, "Ein Sonntagnachmittag auf der Insel La Grande Jatte", kostte hem twee jaar werk, zorgvuldig punt voor punt geplaatst op het ca. 2x3 meter grote oppervlak. De cijfers lijken roerloos, onbewogen. Seurat was niet geïnteresseerd in een levensechte representatie, wat hem veel kritiek van impressionisten opleverde. De facetten van het water, het groen en de schaduwen lijken fascinerend verschillend afhankelijk van de afstand. Door zijn vroege dood door difterie is Seurat's werk hanteerbaar, maar hij gaf de impuls voor een nieuwe kunststroming.