Giovanna Garzoni is een van de beroemdste Italiaanse schilders uit de barokperiode. Haar portretten en stillevens kregen een bijzondere erkenning. Hoewel ze in de stad Ascoli Piceno is geboren, hadden haar ouders allebei Venetiaanse wortels. Daarom bracht ze het grootste deel van haar jeugd door in Venetië. Waarschijnlijk op ongeveer vijftienjarige leeftijd ging ze in de leer bij haar oom, de Venetiaanse schilder Pietro de Gaia, die op zijn beurt weer een leerling was van Jacopo Palma de Jongere. Het jaar daarop nam ze echter haar eerste opdracht aan en creëerde ze een herbarium voor een Romeinse apotheker en drogist uit Rome. Tot haar dertigste bleef Garzoni met enige onderbrekingen in Venetië, om van haar oom te leren en te werken. Ondertussen leerde ze ook de kunst van de kalligrafie van Giacomo Rogni en publiceerde ze vervolgens een boek in cursief.
Op 30 jarige leeftijd werd Giovanna Garzoni's opleiding afgerond en besloot ze Venetië te verlaten. Ze reisde samen met haar Mattio, die vanaf dat moment haar vaste reisgenoot zou worden. De broers en zussen gingen eerst naar Napels, waar ze een jaar lang in dienst van de Spaanse onderkoning kwam. Daarna gingen ze door naar Rome, maar hun verblijf daar zou kort zijn. Het gerucht over haar talent ging rond en Christina van Frankrijk, de vrouw van de hertog van Savoye, was vastbesloten om haar te winnen voor haar hof in Turijn. De kunstenaar volgde haar wens en werkte ongeveer 5 jaar voor het hof van Turijn, waar ze veel portretten, miniaturen en ook haar eerste bekende stillevens maakte. In die tijd ontmoette ze ook enkele van haar schilderscollega's zoals Fede Galizia en Panfilo Nuvolone. Na de dood van de hertog verliet Garzoni het hof en verbleef onder andere twee jaar in Parijs. Ze keerde terug naar Italië en vestigde zich als kunstenaar in Florence. Veel leden van de Medici-familie en andere hooggeplaatste personen uit de stad behoorden tot haar vaste klantenkring. Historici geloven dat Garzoni's werken destijds zo gewild waren dat ze elke prijs kon verkondigen.
Gedurende enkele jaren pendelde Garzoni tussen Florence en Rome, totdat ze besloot om naar Rome te verhuizen. Ze kocht een huis in de buurt van de prestigieuze Accademia di San Luca, maar bleef regelmatig werken voor het hof in Florence. Enkele jaren later bezocht ze regelmatig bijeenkomsten van de Academie. Tot op de dag van vandaag blijft het echter onduidelijk of ze ooit officieel is geaccepteerd als lid van de Academie. Garzoni trouwde op zijn 22e met de portrettist Tiberio Tinelli. Het huwelijk duurde echter maar een jaar. Omdat Garzoni alleenstaand bleef en geen kinderen had, liet ze haar hele fortuin na aan de Academie. Haar enige voorwaarde was dat ze begraven zou worden in de Santi Luca e Martina, de kerk van de Academie. Haar wens werd 28 jaar na haar dood eindelijk vervuld.
Giovanna Garzoni is een van de beroemdste Italiaanse schilders uit de barokperiode. Haar portretten en stillevens kregen een bijzondere erkenning. Hoewel ze in de stad Ascoli Piceno is geboren, hadden haar ouders allebei Venetiaanse wortels. Daarom bracht ze het grootste deel van haar jeugd door in Venetië. Waarschijnlijk op ongeveer vijftienjarige leeftijd ging ze in de leer bij haar oom, de Venetiaanse schilder Pietro de Gaia, die op zijn beurt weer een leerling was van Jacopo Palma de Jongere. Het jaar daarop nam ze echter haar eerste opdracht aan en creëerde ze een herbarium voor een Romeinse apotheker en drogist uit Rome. Tot haar dertigste bleef Garzoni met enige onderbrekingen in Venetië, om van haar oom te leren en te werken. Ondertussen leerde ze ook de kunst van de kalligrafie van Giacomo Rogni en publiceerde ze vervolgens een boek in cursief.
Op 30 jarige leeftijd werd Giovanna Garzoni's opleiding afgerond en besloot ze Venetië te verlaten. Ze reisde samen met haar Mattio, die vanaf dat moment haar vaste reisgenoot zou worden. De broers en zussen gingen eerst naar Napels, waar ze een jaar lang in dienst van de Spaanse onderkoning kwam. Daarna gingen ze door naar Rome, maar hun verblijf daar zou kort zijn. Het gerucht over haar talent ging rond en Christina van Frankrijk, de vrouw van de hertog van Savoye, was vastbesloten om haar te winnen voor haar hof in Turijn. De kunstenaar volgde haar wens en werkte ongeveer 5 jaar voor het hof van Turijn, waar ze veel portretten, miniaturen en ook haar eerste bekende stillevens maakte. In die tijd ontmoette ze ook enkele van haar schilderscollega's zoals Fede Galizia en Panfilo Nuvolone. Na de dood van de hertog verliet Garzoni het hof en verbleef onder andere twee jaar in Parijs. Ze keerde terug naar Italië en vestigde zich als kunstenaar in Florence. Veel leden van de Medici-familie en andere hooggeplaatste personen uit de stad behoorden tot haar vaste klantenkring. Historici geloven dat Garzoni's werken destijds zo gewild waren dat ze elke prijs kon verkondigen.
Gedurende enkele jaren pendelde Garzoni tussen Florence en Rome, totdat ze besloot om naar Rome te verhuizen. Ze kocht een huis in de buurt van de prestigieuze Accademia di San Luca, maar bleef regelmatig werken voor het hof in Florence. Enkele jaren later bezocht ze regelmatig bijeenkomsten van de Academie. Tot op de dag van vandaag blijft het echter onduidelijk of ze ooit officieel is geaccepteerd als lid van de Academie. Garzoni trouwde op zijn 22e met de portrettist Tiberio Tinelli. Het huwelijk duurde echter maar een jaar. Omdat Garzoni alleenstaand bleef en geen kinderen had, liet ze haar hele fortuin na aan de Academie. Haar enige voorwaarde was dat ze begraven zou worden in de Santi Luca e Martina, de kerk van de Academie. Haar wens werd 28 jaar na haar dood eindelijk vervuld.
Pagina 1 / 1