Michail Aleksandrovitsj Vrubel, geboren in Omsk in 1856, was een kunstenaar die in zijn werken een ontsnapping zocht. Terwijl zijn vader een uitweg zocht uit de financiële problemen, bracht Vrubel veel tijd door met het bekijken van afbeeldingen in kinderboeken. Zijn artistieke interesse werd gewekt door de tentoonstelling Michelangelo's "Het Laatste Oordeel". Het werk had zoveel indruk op hem gemaakt dat hij later een exacte kopie van het schilderij uit zijn hoofd maakte. Scholing was gemakkelijk voor hem zolang hij belangstelling had voor het onderwerp. Naast kunst maakte ook de natuurwetenschappen indruk op hem en hij speelde met de gedachte zich te wijden aan een acteercarrière. Zijn vader stuurde hem echter naar de rechtenstudie, waar zijn artistieke activiteiten steeds meer op de achtergrond raakten. In Petersburg besloot Vrubel naar de Kunstacademie te gaan en daar ontmoette hij de Russische schilder Pavel Tsjistjakov. Deze werd zijn mentor en goede vriend.
Hoewel Vrubel zich richtte op de traditionele motieven van die tijd, hadden de werken van de creatieve student een eigenzinnige stijl. Dit riep aanvankelijk scepsis op. Kennissen hielpen hem echter aan diverse opdrachten. In 1884 kreeg hij de opdracht mee te werken aan de restauratie van de fresco's in de kathedraal van Vladimir. Na dit jaar durende project reisde hij naar Italië om zijn creatieve kennis aan te vullen. Venetië inspireerde de kunstenaar zozeer dat hij zich enkele weken opsloot en het ene schilderij na het andere schilderde. Uit de stroom van inspiratie gekomen, verlangde de kunstenaar naar menselijke nabijheid. Terug in Kiev deed hij een aanzoek aan een kennis, die hem spottend afwees. Vrubel raakte in een diepe depressie en tekende nauwelijks. Hij verhuisde naar Moskou, waar het echter niet beter met hem ging. Het gevoel van hopeloosheid werd weerspiegeld in de cyclus van het werk "Demon". Kunstenaars met namen als Repin en Pasternak namen deel aan dit project. De illustraties van Michail Lermontovs gedicht "De Demon" illustreren zijn pessimisme. Bovendien waren tragische plots en donkere kleuren duidelijk aanwezig in zijn werken.
Zelfs na een huwelijk en de geboorte van zijn zoon werden zijn depressieve episodes niet beter. Zijn familie liet hem in de steek en een gedwongen opname was onvermijdelijk. Ondanks mentale verwarring en sterke hallucinaties bleef Vrubel schilderen.
Michail Aleksandrovitsj Vrubel, geboren in Omsk in 1856, was een kunstenaar die in zijn werken een ontsnapping zocht. Terwijl zijn vader een uitweg zocht uit de financiële problemen, bracht Vrubel veel tijd door met het bekijken van afbeeldingen in kinderboeken. Zijn artistieke interesse werd gewekt door de tentoonstelling Michelangelo's "Het Laatste Oordeel". Het werk had zoveel indruk op hem gemaakt dat hij later een exacte kopie van het schilderij uit zijn hoofd maakte. Scholing was gemakkelijk voor hem zolang hij belangstelling had voor het onderwerp. Naast kunst maakte ook de natuurwetenschappen indruk op hem en hij speelde met de gedachte zich te wijden aan een acteercarrière. Zijn vader stuurde hem echter naar de rechtenstudie, waar zijn artistieke activiteiten steeds meer op de achtergrond raakten. In Petersburg besloot Vrubel naar de Kunstacademie te gaan en daar ontmoette hij de Russische schilder Pavel Tsjistjakov. Deze werd zijn mentor en goede vriend.
Hoewel Vrubel zich richtte op de traditionele motieven van die tijd, hadden de werken van de creatieve student een eigenzinnige stijl. Dit riep aanvankelijk scepsis op. Kennissen hielpen hem echter aan diverse opdrachten. In 1884 kreeg hij de opdracht mee te werken aan de restauratie van de fresco's in de kathedraal van Vladimir. Na dit jaar durende project reisde hij naar Italië om zijn creatieve kennis aan te vullen. Venetië inspireerde de kunstenaar zozeer dat hij zich enkele weken opsloot en het ene schilderij na het andere schilderde. Uit de stroom van inspiratie gekomen, verlangde de kunstenaar naar menselijke nabijheid. Terug in Kiev deed hij een aanzoek aan een kennis, die hem spottend afwees. Vrubel raakte in een diepe depressie en tekende nauwelijks. Hij verhuisde naar Moskou, waar het echter niet beter met hem ging. Het gevoel van hopeloosheid werd weerspiegeld in de cyclus van het werk "Demon". Kunstenaars met namen als Repin en Pasternak namen deel aan dit project. De illustraties van Michail Lermontovs gedicht "De Demon" illustreren zijn pessimisme. Bovendien waren tragische plots en donkere kleuren duidelijk aanwezig in zijn werken.
Zelfs na een huwelijk en de geboorte van zijn zoon werden zijn depressieve episodes niet beter. Zijn familie liet hem in de steek en een gedwongen opname was onvermijdelijk. Ondanks mentale verwarring en sterke hallucinaties bleef Vrubel schilderen.
Pagina 1 / 2