Moses Haughton, een kunstenaar wiens achternaam soms werd opgeschreven als Horton, drukte zijn stempel op de Britse kunstscène van de late Renaissance met zijn onderscheidende talent en gevoelige esthetiek. Haughton werd rond 1734 geboren en op 27 maart 1735 gedoopt. Zijn artistieke carrière begon in het bescheiden Staffordshire Wednesbury, waar hij zijn opleiding tot emailschilder voltooide in het atelier van Hyla Holden. Zijn lot bracht hem in 1761 naar Birmingham, een stad die toen werd beschouwd als de bakermat van de industriële revolutie. Daar werkte hij voor John Baskerville en Henry Clay, bekende figuren in de kunstwereld, met wie hij zijn vakmanschap op het gebied van geëmailleerde, gelakte en papier-maché producten aanscherpte. Maar zijn artistieke reis voerde hem niet alleen door de ateliers en studio's van zijn mentoren, maar ook naar de oase van het huwelijk. Hij trouwde met Elizabeth Haughton (1741 - 13 januari 1816), een vrouw wiens steun hem zeker leidde op zijn creatieve pad. Het keerpunt in Haughtons carrière kwam in 1809 toen hij samen met Samuel Lines de Life Academy oprichtte in Peck Lane, een onopvallende straat in de buurt van de voormalige Free Grammar School. Deze levensschool was zo succesvol dat het al snel moest worden verplaatst naar een grotere ruimte in Union Passage. Uit deze opmerkelijke instelling ontstond in 1821 de prestigieuze (Royal) Birmingham Society of Artists.
Haughton's artistieke visie was breed en omvatte portretten, stillevens en gegraveerde werken. Bijzonder zijn zijn portret van Lady Louisa Tollemache, gravin van Dysart, en zijn indrukwekkende stillevens van dood wild. Daarnaast was Haughton een begenadigd illustrator en drukte hij zijn stempel op een opmerkelijke achttiende-eeuwse editie van de Bijbel. Ondanks zijn terughoudendheid en rustige aard, was Haughton in staat om een blijvende erfenis in de kunstwereld achter te laten. Op 24 december 1804 kwam er een einde aan zijn leven in Ashted, aan de rand van Birmingham. Maar zelfs in zijn dood werd zijn invloed nog steeds gewaardeerd: Er werd een marmeren monument opgericht in St Philip's Church, Birmingham, met zijn portret gebeeldhouwd door Peter Rouw. Zijn nalatenschap leeft niet alleen voort in zijn kunstdrukken, die we met de grootste zorg en aandacht voor detail reproduceren, maar ook in het werk van zijn zoon Matthew Haughton en zijn neef Moses Haughton the Younger, die beiden kunstenaar en graveur werden. Elke kunstdruk van Moses Haughton die wij maken, draagt de gepassioneerde handtekening van deze bescheiden maar briljante kunstenaar die een belangrijk stempel drukte op de Britse kunstscène.
Moses Haughton, een kunstenaar wiens achternaam soms werd opgeschreven als Horton, drukte zijn stempel op de Britse kunstscène van de late Renaissance met zijn onderscheidende talent en gevoelige esthetiek. Haughton werd rond 1734 geboren en op 27 maart 1735 gedoopt. Zijn artistieke carrière begon in het bescheiden Staffordshire Wednesbury, waar hij zijn opleiding tot emailschilder voltooide in het atelier van Hyla Holden. Zijn lot bracht hem in 1761 naar Birmingham, een stad die toen werd beschouwd als de bakermat van de industriële revolutie. Daar werkte hij voor John Baskerville en Henry Clay, bekende figuren in de kunstwereld, met wie hij zijn vakmanschap op het gebied van geëmailleerde, gelakte en papier-maché producten aanscherpte. Maar zijn artistieke reis voerde hem niet alleen door de ateliers en studio's van zijn mentoren, maar ook naar de oase van het huwelijk. Hij trouwde met Elizabeth Haughton (1741 - 13 januari 1816), een vrouw wiens steun hem zeker leidde op zijn creatieve pad. Het keerpunt in Haughtons carrière kwam in 1809 toen hij samen met Samuel Lines de Life Academy oprichtte in Peck Lane, een onopvallende straat in de buurt van de voormalige Free Grammar School. Deze levensschool was zo succesvol dat het al snel moest worden verplaatst naar een grotere ruimte in Union Passage. Uit deze opmerkelijke instelling ontstond in 1821 de prestigieuze (Royal) Birmingham Society of Artists.
Haughton's artistieke visie was breed en omvatte portretten, stillevens en gegraveerde werken. Bijzonder zijn zijn portret van Lady Louisa Tollemache, gravin van Dysart, en zijn indrukwekkende stillevens van dood wild. Daarnaast was Haughton een begenadigd illustrator en drukte hij zijn stempel op een opmerkelijke achttiende-eeuwse editie van de Bijbel. Ondanks zijn terughoudendheid en rustige aard, was Haughton in staat om een blijvende erfenis in de kunstwereld achter te laten. Op 24 december 1804 kwam er een einde aan zijn leven in Ashted, aan de rand van Birmingham. Maar zelfs in zijn dood werd zijn invloed nog steeds gewaardeerd: Er werd een marmeren monument opgericht in St Philip's Church, Birmingham, met zijn portret gebeeldhouwd door Peter Rouw. Zijn nalatenschap leeft niet alleen voort in zijn kunstdrukken, die we met de grootste zorg en aandacht voor detail reproduceren, maar ook in het werk van zijn zoon Matthew Haughton en zijn neef Moses Haughton the Younger, die beiden kunstenaar en graveur werden. Elke kunstdruk van Moses Haughton die wij maken, draagt de gepassioneerde handtekening van deze bescheiden maar briljante kunstenaar die een belangrijk stempel drukte op de Britse kunstscène.
Pagina 1 / 1