De illustraties in boeken en verhalen zijn de picturale weergave van de verbeelding van de schrijver. Zij vergezellen de lezer in een wereld van fantasie of onderstrepen in hun zeggingskracht de gebeurtenissen van de wereld. Reeds in de 18e eeuw ontstond in de burgerlijke maatschappij de wens illustraties toe te voegen aan de wereld van boeken en tijdschriften. Dit verlangen markeerde het begin van de cultuurhistorische ontwikkeling van de literaire illustratie. Een vorm van kunst die gemeengoed werd. Een kunstvorm die meer als ambacht dan als kunst werd beschouwd tot de Arts and Craft-beweging in het midden van de 19e eeuw. De Arts and Craft-beweging zocht naar de natuurlijke schoonheid van dingen en de esthetiek van het ambacht in een tijdperk van voortschrijdende industrialisatie. De schilders William Morris en John Ruskin begonnen een verband te leggen tussen kunst, samenleving en productie. Het boek kwam in het middelpunt van de belangstelling te staan en het tijdperk van kunstig geïllustreerde uitgeversedities begon.
Bij de geboorte van William Hatherell, werd het Engelse koninkrijk geleid door Victoria. Een regent die stond voor vooruitgang en van Engeland het centrum van industrialisatie maakte. In de kunst ontwaakte een tegenpool. Er ontwikkelde zich een verlangen naar magische wezens en fantastische werelden, die konden worden gerealiseerd in de legendarische verhalen van Koning Arthur en in de romanhelden van Shakespeare. De artiest Hatherell verloor zichzelf in deze magie. Vaak moesten zijn modellen urenlang poseren op zijn binnenplaats tot hij de boodschap van zijn werk had vastgelegd. Ongeacht of Julia op het balkon zat te wachten of dat de actualiteit door een illustratie moest worden verduidelijkt. Hatherell liet zich niet van de wijs brengen en hield zich consequent aan zijn aspiraties voor de kunst. In tegenstelling tot de mening van zijn tijdgenoten en die van zijn mecenassen, stelde de kunstenaar productiviteit en winst niet boven esthetiek.
De tijdgeest en de stand van de techniek hebben de werken van Hatherell veel van hun oorspronkelijke kwaliteit ontnomen. Het papier, de inkt en uiteindelijk de afdrukkwaliteit veranderden grote kunst in een inferieur consumentenproduct. Voor het lezend publiek bleven de subtiele arceringen en expressieve gebaren van de figuren in Willems werken verborgen. Kwaadwillende tongen waren van mening dat de burgerlijke maatschappij kwaliteit toch niet zou erkennen. Ruwe illustraties, ver van Hatherells artistieke gevoeligheid, waren ruim voldoende voor de consumerende middenklasse. Hatherell accepteerde de discrepantie tussen zijn werk en het gedrukte resultaat. De kunstenaar ging onverstoorbaar door met zijn werk, wetende dat zijn toeschouwers nooit de echte kunst in zijn werk zouden kunnen zien. De moderne technologie geeft Willems illustraties een nieuwe glans en stelt hem in staat de artistieke eer te ontvangen die hem vroeger werd ontzegd. Misschien dacht Hatherell ooit, op een lange middag in zijn tuin, dat niemand ooit het verschil zou weten. Maar enkele generaties later is het zover en wordt de schoonheid van de originele schilderijen op authentieke wijze gereproduceerd.
De illustraties in boeken en verhalen zijn de picturale weergave van de verbeelding van de schrijver. Zij vergezellen de lezer in een wereld van fantasie of onderstrepen in hun zeggingskracht de gebeurtenissen van de wereld. Reeds in de 18e eeuw ontstond in de burgerlijke maatschappij de wens illustraties toe te voegen aan de wereld van boeken en tijdschriften. Dit verlangen markeerde het begin van de cultuurhistorische ontwikkeling van de literaire illustratie. Een vorm van kunst die gemeengoed werd. Een kunstvorm die meer als ambacht dan als kunst werd beschouwd tot de Arts and Craft-beweging in het midden van de 19e eeuw. De Arts and Craft-beweging zocht naar de natuurlijke schoonheid van dingen en de esthetiek van het ambacht in een tijdperk van voortschrijdende industrialisatie. De schilders William Morris en John Ruskin begonnen een verband te leggen tussen kunst, samenleving en productie. Het boek kwam in het middelpunt van de belangstelling te staan en het tijdperk van kunstig geïllustreerde uitgeversedities begon.
Bij de geboorte van William Hatherell, werd het Engelse koninkrijk geleid door Victoria. Een regent die stond voor vooruitgang en van Engeland het centrum van industrialisatie maakte. In de kunst ontwaakte een tegenpool. Er ontwikkelde zich een verlangen naar magische wezens en fantastische werelden, die konden worden gerealiseerd in de legendarische verhalen van Koning Arthur en in de romanhelden van Shakespeare. De artiest Hatherell verloor zichzelf in deze magie. Vaak moesten zijn modellen urenlang poseren op zijn binnenplaats tot hij de boodschap van zijn werk had vastgelegd. Ongeacht of Julia op het balkon zat te wachten of dat de actualiteit door een illustratie moest worden verduidelijkt. Hatherell liet zich niet van de wijs brengen en hield zich consequent aan zijn aspiraties voor de kunst. In tegenstelling tot de mening van zijn tijdgenoten en die van zijn mecenassen, stelde de kunstenaar productiviteit en winst niet boven esthetiek.
De tijdgeest en de stand van de techniek hebben de werken van Hatherell veel van hun oorspronkelijke kwaliteit ontnomen. Het papier, de inkt en uiteindelijk de afdrukkwaliteit veranderden grote kunst in een inferieur consumentenproduct. Voor het lezend publiek bleven de subtiele arceringen en expressieve gebaren van de figuren in Willems werken verborgen. Kwaadwillende tongen waren van mening dat de burgerlijke maatschappij kwaliteit toch niet zou erkennen. Ruwe illustraties, ver van Hatherells artistieke gevoeligheid, waren ruim voldoende voor de consumerende middenklasse. Hatherell accepteerde de discrepantie tussen zijn werk en het gedrukte resultaat. De kunstenaar ging onverstoorbaar door met zijn werk, wetende dat zijn toeschouwers nooit de echte kunst in zijn werk zouden kunnen zien. De moderne technologie geeft Willems illustraties een nieuwe glans en stelt hem in staat de artistieke eer te ontvangen die hem vroeger werd ontzegd. Misschien dacht Hatherell ooit, op een lange middag in zijn tuin, dat niemand ooit het verschil zou weten. Maar enkele generaties later is het zover en wordt de schoonheid van de originele schilderijen op authentieke wijze gereproduceerd.
Pagina 1 / 4