Het midden van de 19e eeuw bracht de grote verandering voor Parijs. Voorbij zijn de dagen van smalle en donkere steegjes. Voorbij zijn de rommel en de modder die het stadsbeeld hebben gevormd en de high society in hun edele salons hebben laten hangen. De boulevards werden breder en uitgebreid. Baron Hausmann heeft het stadsbeeld van de metropool zo toekomstgericht vormgegeven dat het tot op de dag van vandaag weinig veranderd is. De nieuwe straten nodigden mensen uit om te wandelen en de leden van de maatschappij aarzelden niet om te vragen. Modieus gekleed, slenterde men 's middags door de moderne straten en zag men en werd men gezien. De straten werden het toneel van de prachtige producties. Jean Béraud vermengde zich met de roemruchte samenleving. Jean is een charmante heer en het is voor hem gemakkelijk om zich te mengen met de beschaafde kinderwagens en de scènes van het dagelijks leven in Parijs vast te leggen en zijn meest productieve creatieve periode te beleven. Béraud documenteerde het dagelijks leven in het tijdperk van de Belle Époque op de boulevards van de stad.
Veel impressionisten verlieten de stad in deze tijd en gaven de voorkeur aan de rustige omgeving voor hun kunststudie. Béraud hield van de levendigheid tussen de Champs-Elysées, Montmartre en de lange oevers van de Seine. Samen met Édouard Manet en Edgar Degas werd een gemeenschap van kunstenaars gevormd die elkaar inspireren en stimuleren. Op deze manier heeft Béraud zich onttrokken aan het zelfportret en alledaagse taferelen vastgelegd. Kinderen die de school verlaten en vrouwen die tegen de wind in vechten, elk hedendaags thema werd belangrijk. Om deze scènes authentiek vast te leggen, zette de schilder een atelier op in een taxi. Verborgen achter een gordijn om zich te beschermen tegen nieuwsgierige blikken, het doek op de voorstoel en het kleurenpalet naast de schilder op de achterbank. Jean wilde zijn figuren vastleggen in een nietsvermoedend moment, zonder te poseren en te kokhalzen. Een onconventionele methode, maar het was juist met deze werken dat Béraud de grootste bekendheid verwierf, zonder dat hij zijn eigen bescheidenheid en terughoudendheid hoefde te overwinnen.
De Belle Époque staat voor een tijdperk waarin de kunst aan grote veranderingen onderhevig was. De Art Nouveau begon en het theater en de metrostations lieten een modern gezicht zien. De wereldtentoonstelling toonde duidelijk de positie die Parijs inneemt voor kunst en cultuur. Heel Parijs trilde van vreugde. Interessant genoeg had Béraud besloten zich te wijden aan het schilderen van religieuze thema's. Béraud componeerde religieuze figuren in een eigentijdse setting. De controversiële schilderijen waren niet zonder kritiek in kunstkringen, brachten de kunstenaar een ongekende populariteit in de samenleving.
Het midden van de 19e eeuw bracht de grote verandering voor Parijs. Voorbij zijn de dagen van smalle en donkere steegjes. Voorbij zijn de rommel en de modder die het stadsbeeld hebben gevormd en de high society in hun edele salons hebben laten hangen. De boulevards werden breder en uitgebreid. Baron Hausmann heeft het stadsbeeld van de metropool zo toekomstgericht vormgegeven dat het tot op de dag van vandaag weinig veranderd is. De nieuwe straten nodigden mensen uit om te wandelen en de leden van de maatschappij aarzelden niet om te vragen. Modieus gekleed, slenterde men 's middags door de moderne straten en zag men en werd men gezien. De straten werden het toneel van de prachtige producties. Jean Béraud vermengde zich met de roemruchte samenleving. Jean is een charmante heer en het is voor hem gemakkelijk om zich te mengen met de beschaafde kinderwagens en de scènes van het dagelijks leven in Parijs vast te leggen en zijn meest productieve creatieve periode te beleven. Béraud documenteerde het dagelijks leven in het tijdperk van de Belle Époque op de boulevards van de stad.
Veel impressionisten verlieten de stad in deze tijd en gaven de voorkeur aan de rustige omgeving voor hun kunststudie. Béraud hield van de levendigheid tussen de Champs-Elysées, Montmartre en de lange oevers van de Seine. Samen met Édouard Manet en Edgar Degas werd een gemeenschap van kunstenaars gevormd die elkaar inspireren en stimuleren. Op deze manier heeft Béraud zich onttrokken aan het zelfportret en alledaagse taferelen vastgelegd. Kinderen die de school verlaten en vrouwen die tegen de wind in vechten, elk hedendaags thema werd belangrijk. Om deze scènes authentiek vast te leggen, zette de schilder een atelier op in een taxi. Verborgen achter een gordijn om zich te beschermen tegen nieuwsgierige blikken, het doek op de voorstoel en het kleurenpalet naast de schilder op de achterbank. Jean wilde zijn figuren vastleggen in een nietsvermoedend moment, zonder te poseren en te kokhalzen. Een onconventionele methode, maar het was juist met deze werken dat Béraud de grootste bekendheid verwierf, zonder dat hij zijn eigen bescheidenheid en terughoudendheid hoefde te overwinnen.
De Belle Époque staat voor een tijdperk waarin de kunst aan grote veranderingen onderhevig was. De Art Nouveau begon en het theater en de metrostations lieten een modern gezicht zien. De wereldtentoonstelling toonde duidelijk de positie die Parijs inneemt voor kunst en cultuur. Heel Parijs trilde van vreugde. Interessant genoeg had Béraud besloten zich te wijden aan het schilderen van religieuze thema's. Béraud componeerde religieuze figuren in een eigentijdse setting. De controversiële schilderijen waren niet zonder kritiek in kunstkringen, brachten de kunstenaar een ongekende populariteit in de samenleving.
Pagina 1 / 3