Koloman Moser was een in Wenen geboren schilder, ambachtsman en graficus. Aan het begin van de 20e eeuw was hij een van de meest succesvolle Art Nouveau-kunstenaars in Oostenrijk. Zijn schilderijen werden onder meer beïnvloed door Ferdinand Hodler, een bekende Zwitserse schilder die beroemd werd door zijn zelfportretten. Moser zou een grote fantasie hebben, die hij vakkundig in zijn schilderijen wist te verwerken. Maar niet alleen hier; hij werkte zijn hele leven voor een grote verscheidenheid aan werkgevers. Hij gebruikte zijn talent voor patronen, vormgeving, vorm en kleuren.
Koloman Moser werd geboren in 1868. Hij was de oudste zoon van Josef en Theresia Moser en grote broer van Charlotte en Leopoldine. Moser kreeg al tekenlessen tijdens zijn schooldagen. Op zijn 17e schreef hij zich in voor het toelatingsexamen van de Academie voor Schone Kunsten in Wenen. Een jaar later begon hij met zijn studie. Tot zijn professoren behoorden Franz Rumpler, Christian Griepenkerl en Josef Mathias Trenkwald. Na twee jaar aan de Academie voor Schone Kunsten stierf zijn vader, die zijn studie financierde. Vervolgens ging Koloman Moser naast zijn opleiding voor kunsttijdschriften als illustrator aan de slag om het semestergeld zelfstandig te kunnen betalen. Bovendien regelden zijn professoren nieuwe banen voor hem, zoals een baan als tekenleraar voor rijke Weense families. In 1893 stapte Moser over naar de School voor Kunst en Ambacht om nieuwe dingen te leren van de jongensachtige schilder en beeldhouwer Franz von Matsch.
Kort daarna wordt de kunstnijverheidsschool zijn vaste werkgever. Hij gaf jarenlang les aan jonge kunstenaars in decoratief tekenen en schilderen. Daarnaast werkt hij als illustrator voor uitgeverijen. Hij sluit zich aan bij de Wiener Secession en plant samen met de leden ervan tentoonstellingen en culturele evenementen. Tijdens de semesterperiode ontdekt hij zijn passie voor reizen. Op zijn reizen naar Duitsland, Tsjechië of Frankrijk werkt hij steeds weer voor verschillende bedrijven. Hij maakt portretten, ontwerpt verschillende stofpatronen voor gerenommeerde textielfabrikanten, meubel- en interieurontwerpers. Hij ontwerpt etalageruiten en tekent ontwerpen voor figurale glasramen. Vooral glas lijkt hem veel te inspireren. Op zijn reizen bezoekt hij glasfabrieken in Winterberg, Bohemen en Dresden. Terug in Wenen werkt hij nu ook voor het Jonge Weense Theater, waar hij nieuwe decors, reclamemateriaal en kostuums ontwerpt. In 1902 koopt hij een appartement in het 19e arrondissement van Wenen en betrekt het samen met zijn moeder en een van zijn zussen. Koloman's passie voor stoffen, meubels en kleuren is ook te zien in zijn appartement. Hij richt zijn appartement in met hoogwaardig en kleurgecoördineerd meubilair; wat voor een man in die tijd zeker ongebruikelijk was. Gedurende zijn hele leven behield hij zijn nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen en gebruikte hij zijn artistieke talent steeds weer voor andere opdrachtgevers. Hij ontwerpt juwelen, hout, boekvolumes, tuinen, appartementen en nog veel meer. Later wordt hij ziek van kanker en sterft hij op 50-jarige leeftijd in zijn geliefde woonplaats Wenen.
Koloman Moser was een in Wenen geboren schilder, ambachtsman en graficus. Aan het begin van de 20e eeuw was hij een van de meest succesvolle Art Nouveau-kunstenaars in Oostenrijk. Zijn schilderijen werden onder meer beïnvloed door Ferdinand Hodler, een bekende Zwitserse schilder die beroemd werd door zijn zelfportretten. Moser zou een grote fantasie hebben, die hij vakkundig in zijn schilderijen wist te verwerken. Maar niet alleen hier; hij werkte zijn hele leven voor een grote verscheidenheid aan werkgevers. Hij gebruikte zijn talent voor patronen, vormgeving, vorm en kleuren.
Koloman Moser werd geboren in 1868. Hij was de oudste zoon van Josef en Theresia Moser en grote broer van Charlotte en Leopoldine. Moser kreeg al tekenlessen tijdens zijn schooldagen. Op zijn 17e schreef hij zich in voor het toelatingsexamen van de Academie voor Schone Kunsten in Wenen. Een jaar later begon hij met zijn studie. Tot zijn professoren behoorden Franz Rumpler, Christian Griepenkerl en Josef Mathias Trenkwald. Na twee jaar aan de Academie voor Schone Kunsten stierf zijn vader, die zijn studie financierde. Vervolgens ging Koloman Moser naast zijn opleiding voor kunsttijdschriften als illustrator aan de slag om het semestergeld zelfstandig te kunnen betalen. Bovendien regelden zijn professoren nieuwe banen voor hem, zoals een baan als tekenleraar voor rijke Weense families. In 1893 stapte Moser over naar de School voor Kunst en Ambacht om nieuwe dingen te leren van de jongensachtige schilder en beeldhouwer Franz von Matsch.
Kort daarna wordt de kunstnijverheidsschool zijn vaste werkgever. Hij gaf jarenlang les aan jonge kunstenaars in decoratief tekenen en schilderen. Daarnaast werkt hij als illustrator voor uitgeverijen. Hij sluit zich aan bij de Wiener Secession en plant samen met de leden ervan tentoonstellingen en culturele evenementen. Tijdens de semesterperiode ontdekt hij zijn passie voor reizen. Op zijn reizen naar Duitsland, Tsjechië of Frankrijk werkt hij steeds weer voor verschillende bedrijven. Hij maakt portretten, ontwerpt verschillende stofpatronen voor gerenommeerde textielfabrikanten, meubel- en interieurontwerpers. Hij ontwerpt etalageruiten en tekent ontwerpen voor figurale glasramen. Vooral glas lijkt hem veel te inspireren. Op zijn reizen bezoekt hij glasfabrieken in Winterberg, Bohemen en Dresden. Terug in Wenen werkt hij nu ook voor het Jonge Weense Theater, waar hij nieuwe decors, reclamemateriaal en kostuums ontwerpt. In 1902 koopt hij een appartement in het 19e arrondissement van Wenen en betrekt het samen met zijn moeder en een van zijn zussen. Koloman's passie voor stoffen, meubels en kleuren is ook te zien in zijn appartement. Hij richt zijn appartement in met hoogwaardig en kleurgecoördineerd meubilair; wat voor een man in die tijd zeker ongebruikelijk was. Gedurende zijn hele leven behield hij zijn nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen en gebruikte hij zijn artistieke talent steeds weer voor andere opdrachtgevers. Hij ontwerpt juwelen, hout, boekvolumes, tuinen, appartementen en nog veel meer. Later wordt hij ziek van kanker en sterft hij op 50-jarige leeftijd in zijn geliefde woonplaats Wenen.
Pagina 1 / 2