In de 16e eeuw had de kunst een internationaal niveau bereikt. Italië werd nog steeds beschouwd als de bakermat van de kunst. Kunstenaars uit alle delen van Europa reisden door het land en namen indrukken mee naar de respectievelijke regio's van hun invloedssfeer. Peter Paul Rubens was getuige van de ontwikkeling van de barok in Italië en was onder de indruk van de intense kleurstelling van Tizians en de vaardigheid in het gebruik van lichteffecten. In Antwerpen gebruikte Rubens de beslotenheid om een eigen schilderstijl en een barokke beeldtaal te ontwikkelen uit de opgedane kennis. De wapens in de Tachtigjarige Oorlog waren in rust en Antwerpen was in een diepe slaap van artistieke ontwikkeling. Rubens vooruitstrevende ideeën vonden gretig aftrek en maakten van hem een veelgevraagd kunstenaar.
Rubens is nauw verbonden met de afbeeldingen van vrouwen met alle fysieke aantrekkingskracht. Rubens' taalgebruik getuigt van respect en waardering voor de vrouwelijke vormen. De drie Gratiën symboliseren kuisheid, schoonheid en liefde. De lichamen vol beweging, de nuances van de huid zijn de bepalende kenmerken van het beeld en omlijst door een kleurrijke compositie. Peter Paul Rubens ontwikkelde een dynamische en kleurrijke stijl. Hij geloofde in het grote belang van de penseelstreek en de kleur. Zijn figuren tonen levensvreugde en staan open voor de geneugten van de wereld. Tegelijkertijd combineert Rubens het echte met het mystieke. Delacroix en Renoir nemen vergelijkbare manieren van representatie op en ontwikkelen het penseelwerk verder. Rubens' vermogen om wereldse thema's in een allegorische context te plaatsen, verzekerde de schilder van de goede wil van de verschillende denkscholen in het land. Rubens inspireerde zonder te polariseren en werd een gerespecteerde en rijke kunstenaar.
Rubens tolereerde slechts enkele schilders naast hem. De kunstenaar richtte een atelier op en nam aspirant-kunstenaars aan zijn zijde. De ordesituatie was vaak zo briljant dat Rubens zich beperkte tot het maken van schetsen en het schilderij aan zijn leerlingen gaf. Rubens gebruikte de vaardigheden van de diplomatie om de nog steeds controversiële situatie in het land over te brengen. Zijn positieve invloed werd beloond met een ridderschap. Rijkdom en macht konden de grote kunstenaar niet beschermen tegen een van de ergste ziekten die een schilder kan treffen. Rubens werd ziek van de jicht. Veel van zijn late werken missen de dynamiek die te wijten zou kunnen zijn aan de ziekte of de levenslange ontwikkeling die Rubens kenmerkt.
In de 16e eeuw had de kunst een internationaal niveau bereikt. Italië werd nog steeds beschouwd als de bakermat van de kunst. Kunstenaars uit alle delen van Europa reisden door het land en namen indrukken mee naar de respectievelijke regio's van hun invloedssfeer. Peter Paul Rubens was getuige van de ontwikkeling van de barok in Italië en was onder de indruk van de intense kleurstelling van Tizians en de vaardigheid in het gebruik van lichteffecten. In Antwerpen gebruikte Rubens de beslotenheid om een eigen schilderstijl en een barokke beeldtaal te ontwikkelen uit de opgedane kennis. De wapens in de Tachtigjarige Oorlog waren in rust en Antwerpen was in een diepe slaap van artistieke ontwikkeling. Rubens vooruitstrevende ideeën vonden gretig aftrek en maakten van hem een veelgevraagd kunstenaar.
Rubens is nauw verbonden met de afbeeldingen van vrouwen met alle fysieke aantrekkingskracht. Rubens' taalgebruik getuigt van respect en waardering voor de vrouwelijke vormen. De drie Gratiën symboliseren kuisheid, schoonheid en liefde. De lichamen vol beweging, de nuances van de huid zijn de bepalende kenmerken van het beeld en omlijst door een kleurrijke compositie. Peter Paul Rubens ontwikkelde een dynamische en kleurrijke stijl. Hij geloofde in het grote belang van de penseelstreek en de kleur. Zijn figuren tonen levensvreugde en staan open voor de geneugten van de wereld. Tegelijkertijd combineert Rubens het echte met het mystieke. Delacroix en Renoir nemen vergelijkbare manieren van representatie op en ontwikkelen het penseelwerk verder. Rubens' vermogen om wereldse thema's in een allegorische context te plaatsen, verzekerde de schilder van de goede wil van de verschillende denkscholen in het land. Rubens inspireerde zonder te polariseren en werd een gerespecteerde en rijke kunstenaar.
Rubens tolereerde slechts enkele schilders naast hem. De kunstenaar richtte een atelier op en nam aspirant-kunstenaars aan zijn zijde. De ordesituatie was vaak zo briljant dat Rubens zich beperkte tot het maken van schetsen en het schilderij aan zijn leerlingen gaf. Rubens gebruikte de vaardigheden van de diplomatie om de nog steeds controversiële situatie in het land over te brengen. Zijn positieve invloed werd beloond met een ridderschap. Rijkdom en macht konden de grote kunstenaar niet beschermen tegen een van de ergste ziekten die een schilder kan treffen. Rubens werd ziek van de jicht. Veel van zijn late werken missen de dynamiek die te wijten zou kunnen zijn aan de ziekte of de levenslange ontwikkeling die Rubens kenmerkt.
Pagina 1 / 25